وضو اتوماتيك
اينو ديگه نديده بودم
باتشكر از همكار جديدم محمدرضا ب كه برام فرستاده
نظرات شما عزیزان:
............................... 
ساعت12:36---13 آذر 1390
استیضاحم کن؛
به جرم بی کفایتی در عشق!
به اتهام این که از اندوه چشمانت
تردید های وجدان ِ عاصی ات را ندیدم
و معصومانگی ِ عاشق شدن هایت را
به کمیسیون ِ تلفیق ِ حسادت و ترس بردم!
حتی به خاطرات ِ " با تویی"ها بسنده نکردم
و در اضطراب ِ کشنده ی "بی با تویی"ها
بال های پروازت را به دست ِ قیچی ِ حسادت دادم
حوصله را رنگ ِ گلایه کردم
با جن و پری های شک خوابیدم
نطفه ی سکوت را
به دستمال کاغذی بدبینی سپردم
تا در حقارت ِ مأیوس ِ یک گردنکشی
به دوبارگی ِ دستبوسی ِ پشیمانی روم
تا این بار نه با کلام و سوگند
قطره قطره
چکه چکه
در نذر ِ حتی یک خط از تو
یک سلام و احوالپرسی معمولی
خیرات شوم!
تا خیر ِ سرم
باورم کنی
و باور کنی که بی تو
تابلوی مضحکی از پوزخند ِ دلزدگی می شوم
سکانس ِ کسالت بار ِ از چشم ِ تو افتادن
و حصر ِ اجباری ِ پلک های احساسم!
خواهش می کنم نبند!
پلک های احساست را نبند؛ نازنینم!
من دارم از چشم هایت می افتم!
رو بر نگردان از من؛
دورم نینداز؛
پلک نزن!
بگذار تا ابد
به انتظار ِ گوشه یِ چشمی
در آن گوشه بمانم
|